Ciąża to dla kobiety ważny i odpowiedzialny czas. W łonie matki po raz pierwszy dziecko otwiera oczy i zaczyna słyszeć. Przyszła mama może stymulować zmysły dziecka np. odtwarzając muzykę, jej głos pobudza dziecko – dowodem mogą być ruchy i kopniaki. Niedługo przyjdzie czas na poznanie swojego „cudu”… niestety maluszek będzie musiał jeszcze chwile poczekać aby przyjrzeć się swojej mamie i tacie.
Noworodek kiedy zaczyna widzieć, na samym początku nie lubi ostrego światła, bardzo się go boi. Świadczy to o prawidłowym odruchu, test na reakcję światła wykonuje w szpitalu neonatolog. Ostrość wzorku takiego oseska wynosi tylko 5 procent zdrowego, wyraźnego widzenia. Kieruje się w poznawaniu świata pozostałymi zmysłami jak dotyk czy węch dlatego noszenie i karmienie uspokajają niemowlę. Jego obraz jest rozmazany, najczęściej zauważa twarze najbliższych z odległości ok. 20 centymetrów. Troszkę lepiej widzi to co jest poza centralną częścią – nazywamy to widzeniem peryferyjnym, nie przyswaja trójwymiarowości. Czopki znajdujące się oku, odpowiedzialne za ostrość widzenia u noworodka są nieliczne, natomiast posiada dużo pręcików pozwalających na oglądanie świata w półmroku. Nowo narodzone dziecko nie rozpoznaje dnia i nocy, jedynie ostre kształty i kontrastujące kolory mogą przyciągnąć jego uwagę. Najlepsze w tym okresie będą przedmioty biało-czarne.
Mózg dziecka rozwija się każdego dnia a starania rodziców skutkują coraz szerszą i przejrzystą perspektywą widzenia. Postęp możemy już zaobserwować w 2 miesiącu życia, dziecko swobodnie przypatruje się rodzicom i odpowiada na ich pieszczoty uśmiechem, to pierwsza interakcja między nimi! Wzrok zaczyna się wyostrzać, zauważalny jest trzeci wymiar. W 3 miesiącu maluch rozpoznaje już wszystkie kolory, a także skupia coraz większą uwagę na barwnych przedmiotach. Lubi wodzić wzrokiem za znikającymi zabawkami. Pionowe trzymanie główki pozwala na poznawanie świata i koncentrowanie się na ruchu ludzi, samochodów. Na rozwój widzenia bardzo dobrze wpływają karuzele przywieszane nad łóżeczkiem. Mózg malca zaczyna kodować informacje potrzebne do kolejnego etapu adaptacji. Niweluje się także zez, odpowiednia stymulacja i kontakt z dzieckiem koordynuję poprawne widzenie. Sześciomiesięczne dziecko dostrzega świat niemal tak wyraźnie jak dorosły człowiek, uwielbia wodzić wzrokiem za zabawką, którą samo rzuca.
Dużą uwagę trzeba zwrócić na wcześniaki, które potrzebują więcej czasu aby ich wzrok się wyostrzył. Odpowiednia stymulacja i troska rodziców z pewnością daje dużą gwarancję sukcesu. Wcześniaki są narażone na wady wzroku bardziej niż dzieci urodzone w terminie.
Każdy rodzić może monitorować postęp widzenia swojego dziecka. Zaniepokoić powinny następujące sytuacje:
→ brak kontaktu wzrokowego z rodzicami do końca 3 miesiąca życia
→ utrzymujący się zez po 3 miesiącu życia
→ szerokie źrenice i żółte gałki oczne
→ płacz bez łez
→ nieprawidłowy rozwój ruchowy, dziecko nie jest zainteresowane otoczeniem i zabawkami (do 6 miesiąca życia)
